This post comes from the first version of this blog.
Please send me an email if anything needs an update. Thanks!
Dzisiejszy wpis dedykuję wszystkim osobom, które zaczęły uważać mnie za “hakera nie z tego świata” po naprawieniu na ich komputerach popularnego “błędu” związanego z nieświadomym przestawieniem układu klawiatury. W niniejszym wpisie postaram się Wam dokładnie wyjaśnić, “o co chodzi”, “jak to działa”, także polecam umieszczenie linka do niego w ulubionych lub gdziekolwiek indziej, “w widocznym miejscu” . Kiedy problem pojawi się po raz kolejny, będziecie mieli “ściągawkę”, dzięki której zamiast dzwonić po informatyka, sami dzielnie stawicie czoła problemowi. ;]
Wstęp.
Na wstępie wypada dokładniej wyjaśnić, o co chodzi. Otóż, literki [i inne znaki], które zostały narysowane na klawiaturze nie mają [prawie] nic wspólnego z tym, co widzimy na ekranie wprowadzając różne dane. Dla komputera, a konkretnie dla mechanizmu jądra systemu operacyjnego przechwytującego wszystkie zdarzenia naciśnięć klawiszy [i nie tylko] jest to tylko liczba, ciąg bitów reprezentujących kod danego znaku. Dopiero po przyjęciu takiego kodu, korzystając z danych dotyczących czcionek zainstalowanych w systemie oraz właśnie układu klawiatury [tzw. strony kodowej] podejmowana jest decyzja o wyświetleniu odpowiedniego znaku. Instalując system operacyjny na pewno zauważyliście w pewnym momencie wybór języka, w jakim chcielibyśmy pracować oraz właśnie strony kodowej, która określa w jaki sposób przychodzące kody znaków będą mapowane na odpowiednie kształty na ekranie.To tyle w kwestii technicznego wprowadzenia do tematu, mając na uwadze treść ostatniego wpisu powinienem go raczej oznaczyć jako “fabuła”. ;] W każdym razie teraz rozumiecie już, że to nie przelewki i czasem warto jednak zadzwonić po informatyka. ;] Problem z układem klawiatury polega najczęściej na zamianie “polskiego (programisty)” na zwykły układ “polski (214)”, czyli mówiąc prościej zamianą literek “y” i “z” oraz różnymi innymi “dziwadłami” wychodzącymi z klawiatury po użyciu klawiszy po prawej od alfabetu. Zainteresowanym polecam wyszukanie w Internecie grafik klawiatur obsługujących oba układy i znalezienie różnic, wtedy wszystko powinno stać się jasne i zrozumiałe.
Rozwiązanie.
Jeśli nic nie zmieniałeś[aś] w opisywanych poniżej ustawieniach to najprawdopodobniej krótkie i proste kliknięcie kombinacji klawiszy [Ctrl] + [Shift] powinno przywrócić poprzednie ustawienia. Większość osób którym pomogłem naprawić to jednym zdaniem: "kliknij kontrol szift" robiła tylko wielkie oczy i patrzyła się jak na magika po zobaczeniu ciekawej sztuczki w cyrku. ;] Jeśli jednak modyfikowałeś ustawienia systemowe, to niestety musisz czytać dalej. ;]Trwałe wyłączenie problematycznego skrótu.
Odpowiednie ustawienia są oczywiście schowane w Panelu Sterowania, a konkretnie w elemencie “Opcje regionalne i językowe”. Po jego otwarciu należy wybrać zakładkę “Języki” i kliknąć w przycisk “Szczegóły” w pierwszej ramce. Pokaże nam się okienko, w którym znajdują się informacje o języku systemu oraz układzie klawiatury. Nas interesuje przycisk “Ustawienia klawiszy”, który znajduje się na samym dole okna. Po kliknięciu pokaże nam się okienko z informacjami na temat skrótów klawiaturowych odpowiedzialnych za konkretne akcje związane z wyżej omawianymi ustawieniami. Klikając odpowiednie przyciski możemy zmienić te skróty na inne, mniej konfliktowe, lub całkiem wyłączyć odpowiednie funkcjonalności. W obu przypadkach musimy wybrać jedną z pozycji na liście i kliknąć przycisk “Zmień sekwencję klawiszy”, po czym zaznaczyć / wybrać odpowiednie pola. Odznaczenie wszystkich opcji jest równoznaczne z trwałym wyłączeniem skrótu - na liście pojawi się wtedy napis “(Brak)”. Tak więc, mówiąc krótko - znajdujemy pozycję oznaczoną denerwującym nas skrótem i “wiecie co z nim zrobić”. ;] Oczywiście każdą zmianę należy “zastosować”, klikając przycisk “Zastosuj” w okienku nadrzędnym.