Programiści, którzy “zasmakowali” pracy w językach wysokiego poziomu, takich jak m. in. PHP, bardzo często zapominają o możliwości wykorzystania bardzo niskich mechanizmów do osiągnięcia większej elastyczności kodu. Z reguły wykorzystujemy w kodzie różne wzorce projektowe i inne ułatwienia wprowadzone wraz z paradygmatem obiektowym programowania i myślimy za pomocą dużych komponentów, zamiast skorzystać z tego, co istnieje i ma się dobrze od co najmniej kilkunastu lat. Niniejszy wpis będzie poświęcony jednej z takich właśnie możliwości - wykorzystaniu flag bitowych. Zapraszam do lektury.

Programując w dowolnym współcześnie wykorzystywanym języku na pewno zdarzyło Wam się korzystać z tzw. flag. Flaga, to nic innego niż stała wartość zapisana pod odpowiednim identyfikatorem. Jedną z szerzej stosowanych możliwości jest użycie ich jako komunikatów - numerów lub identyfikatorów np. błędów. W dzisiejszym wpisie pokażę pewien ciekawy sposób na przekazywanie bardziej zrozumiałych informacji dla użytkownika końcowego na podstawie tych właśnie elementów języka.