Język PHP zawiera w sobie dużo różnych “sztuczek”, przez co nasze życie może stać się o wiele łatwiejsze, ale istnieje możliwość, że zostanie przez nas znienawidzony do końca życia. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać i wyjaśnić jedną z bardzo niejasnych i bardzo brzegowych kwestii, jaką jest zachowanie zasięgu zmiennych podczas przechodzenia do innych plików [np. w przypadku ich includowania]. Zapraszam do lektury.

Interpreter PHP, poza oczywistą funkcjonalnością dotyczącą wykonywania napisanego przez nas kodu posiada kilka innych ciekawych możliwości. Jedną z nich jest wykonywanie fragmentu kodu przekazanego bezpośrednio jako parametr wywołania. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać jeden z problemów, na jaki można w tym przypadku natrafić.

Jakiś czas temu miałem nieodpartą chęć spróbowania nowych funkcjonalności, jakie wprowadzono w PHP 5.3. Przestrzenie nazw oraz late static binding, to tylko niektóre z bardzo przydatnych nowości - na pewno doceni to niejeden programista. Jednak ze względu na fakt, że życie w moim [naszym? ;]] zawodzie nie jest usłane różami, nawet sama aktualizacja instalacji serwera lokalnego przysporzyła trochę problemów. Jednym z nich jest błąd w plikach konfiguracyjnych, którego naprawę opiszę dzisiaj.

Od pewnego czasu korzystam z pewnej bardzo ciekawej aplikacji pomagającego w zarządzaniu projektami. Redmine, bo tak jej “na imię” spełnia praktycznie wszystkie moje wymagania w tym zakresie, poza faktem, że jej wydajność jest “mocno średnia” [jest napisana w Ruby on Rails]. Dzisiaj jednak siadając przy komputerze stwierdziłem, że spróbuję czegoś nowego. Ze względu na to, że miałem przez chwilę styczność z polecanym przez jednego z kolegów OpenGoo zaprosiłem “na warsztat” właśnie ten “kawałek kodu”.