Jakiś czas temu rozpoczynałem kolejny projekt oparty o framework symfony. Do tej pory tworzenie modeli na podstawie klas wygenerowanych z opisu w pliku schema.yml było najprzyjemniejszą częścią pracy. Okazało się jednak, że nie wszystko wygląda tak różowo, jakby mogło się na pierwszy rzut oka zdawać. Mechanizm przetwarzający ma problem z pewnymi nazwami, który to problem ujawnia się pod postacią dosyć nieciekawego, tytułowego błędu. Zapraszam do lektury.

Framework symfony, jak praktycznie każdy na rynku ma swoje “smaczki”, które czasem umilają, a czasem bardzo utrudniają tworzenie kolejnych funkcji projektu - zamiast zająć się właściwą pracą musimy przeszukiwać strony manuala i “czeluści” Internetu, aby znaleźć Jedyną Słuszną (tm) drogę wykonania danego zadania. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać, w jaki sposób “dobrać się” do “niewyescape’owanych” danych [konia z rzędem temu, kto poda dobre polskie tłumaczenie tego terminu ;]] tablicy zamkniętej w kontenerze klasy sfOutputEscaperArrayDecorator.

Komponent formularzy frameworka symfony jest naprawdę bardzo potężnym narzędziem, pozwalającym na tworzenie zaawansowanych rozwiązań przetwarzających dane pochodzące od użytkownika na odpowiednią formę. O ile przetwarzanie formularza zazwyczaj sprowadza się do operacji na przesłanych do niego danych, o tyle czasem potrzebujemy innych, zawartych poza jego polami. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać, w jaki sposób przekazać te dodatkowe dane do klasy naszego formularza. Zapraszam do lektury.

Czasami mam taki nostalgiczny nastrój tęsknoty za “starymi dobrymi czasami”, kiedy spod moich palców wyszło całkiem sporo kodu C++. Naprawdę lubię ten język i uważam za dobrą decyzję twórców wielu języków, aby lekko mówiąc “ściągnąć” składnię z tego języka do własnego rozwiązania. PHP w pewnym sensie jest jednym z nich, także istnieje pewne powiązanie pomiędzy obiema technologiami [poza faktem, że sam interpreter jest napisany w C]. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać jedną rzecz, mały lukier składniowy, który był obecny w C++, a trochę brakowało mi go w PHP.

Chcąc stworzyć dynamiczną stronę oferującą wiele funkcjonalności w sposób zbliżony do tego, jak zachowują się aplikacje desktopowe, niestety nie mamy innej możliwości niż wykorzystanie technologii AJAX. Wychodząc naprzeciw tym wymaganiom dzisiaj publikuję kolejny zestaw przydatnych materiałów dotyczących tworzenia różnego rodzaju funkcjonalności z jej wykorzystaniem. Mam nadzieję, że przydadzą się Wam zarówno w pracy, jak i podczas tworzenia własnych rozwiązań. Zapraszam do lektury.

Rozwój języka PHP był, a właściwie cały czas jest, dosyć ciekawym “procesem technologicznym”, w trakcie którego powstało wiele funkcjonalności, o których statystyczny programista tego języka praktycznie nie wie. Nie są to aż tak kluczowe dla naszej pracy rzeczy, aczkolwiek czasem mogą pomóc w zaprojektowaniu bardzo interesujących rozwiązań, niemożliwych do realizacji w innych językach programowania. W dzisiejszym wpisie chciałbym przedstawić jedną z takich możliwości - zwracanie wartości z… pliku.

Zaczynając przygodę z programowaniem każdy z nas otrzymał od swoich mentorów kilka informacji, które należało przyjąć za podstawę i z jako takimi aksjomatami po prostu nie dyskutować. Z reguły na początku kariery nikogo nie zastanawiają ani nie denerwują takie ograniczenia, stąd trwamy w naszym przeświadczeniu, że to, co robimy jest zgodne z jak najlepszymi technikami programowania. W dzisiejszym wpisie chciałbym nieco nagiąć jedną z tych reguł i pokazać Wam pewną sztuczkę czasem istotnie ułatwiającą życie, szczególnie podczas tworzenia kodu w języku PHP.

Języki skryptowe mają to do siebie, że dzięki wprowadzonej abstrakcji interpretera możliwa jest o wiele szersza ingerencja w sposób działania już uruchomionego skryptu. PHP jest jednym z takich języków, stąd czasem potrafi zadziwić swoimi możliwościami, dając nam narzędzia zarówno bardzo pomocne jak i proste w użyciu. W niniejszym wpisie chciałbym Wam przedstawić jedno takie narzędzie - funkcje o zmiennej liczbie parametrów.

Zazwyczaj podczas tworzenia klas implementuję w nich własne metody “podsumowujące” aktualny stan obiektu. W zdecydowanej większości przypadków to, co sam stworzę jest o wiele wygodniejsze w czytaniu niż np. wynik funkcji var_dump(). ;] Do tej pory podczas tworzenia takich metod korzystałem wyłącznie z konstrukcji echo i jej podobnych, jednak tym razem zdecydowałem się na ułatwienie sobie pracy i wykorzystanie składni HEREDOC, o której wcześniej tylko czytałem, a nie miałem okazji sprawdzić jej faktycznej przydatności.

Jakiś czas temu znalazłem u Piotra Sajnoga wpis o WordPressowej wtyczce Comment Redirect, pozwalającej na wyświetlenie po dodaniu przez użytkownika pierwszego komentarza na blogu strony z podziękowaniem [i zachętą do dalszej współpracy ;]]. Zostawiła tam komentarz także Banny, która zdecydowała się przetestować jej [tej wtyczki ;]] działanie także u siebie, gdzie miałem okazję pierwszy raz zetknąć się od strony użytkownika z tytułowym przekierowaniem. Zauważyłem jednak, że po dodaniu komentarza musiałem sam zatroszczyć się o “nawigację wstecz” do wpisu, ponieważ strona nie zawierała ani elementu meta refresh, ani żadnej innej JavaScriptowej metody przeniesienia na poprzednią stronę. Zasugerowałem więc w jednym z komentarzy, żeby umieściła w kodzie tej strony “coś”, co pozwoli na wygodniejsze korzystanie z tej strony. Ze względu na to, że nie zajmuje się ona programowaniem, z miejsca zostałem poproszony o pomoc.