W przypadku wielu programów ich twórcy chwalą swoje produkty jako działające bezbłędnie, mimo nieustannych prób użytkownika skierowanych w stronę zakłócenia tego błogostanu. O ile zdecydowana część tychże spełnia wspomniane warunki, o tyle kosztem osiągnięcia takiego celu jest głównie poprawność działania wyłącznie w zakresie podstawowych funkcji. Jeśli użytkownik zechce zrobić coś bardziej zaawansowanego - wtedy zaczynają się schody. W dzisiejszym wpisie chciałbym omówić jeden taki problem związany ze stosem WAMP, jakiego sam używam, czyli WAMPServerem.

Nowa wersja frameworka symfony - Symfony2 powinna już niedługo ukazać się w pierwszej oficjalnej, stabilnej wersji. W świat poszła wiadomość o planowanym wydaniu na koniec marca, czego niestety nie udało się osiągnąć, aczkolwiek zagraniczni blogerzy przewidują opóźnienie nie dłuższe niż 3 miesiące. Aktualną wersją, dostępną do pobrania ze strony symfony.com jest Preview Release 8 [PR8]. W dzisiejszym wpisie chciałbym omówić jeden z problemów, jakie pojawiają się podczas rozpoczynania pracy właśnie z tą wersją.

Zainstalowałem i skonfigurowałem dzisiaj najnowszą wersję serwera WAMP - 2.1e. O niektórych problemach związanych z jego działaniem pisałem już wcześniej, także temat ten jest Wam na pewno znany. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać, w jaki sposób ukryć “pomarańczowe komunikaty” o błędach wykonania skryptu PHP, jakie serwuje nam debugger XDebug.

Programiści wielkich aplikacji stoją przed dużym wyzwaniem - muszą dogodzić jak największej liczbie użytkowników, minimalizując grupę tych, którym tworzone przez nich nowości zwyczajnie nie pasują. O ile w przypadku oprogramowania zamkniętego sprawa jest nieco prostsza, bo użytkownicy czują się bardziej przywiązani do filozofii programu, za który zapłacili, o tyle wolne oprogramowanie musi cały czas o rzeczonego użytkownika walczyć. Na szczęście, jeśli ktoś “zna się na rzeczy”, może zmienić działanie danej otwartoźródłowej aplikacji, ponieważ cała idea OSS polega na tym, że każdy może co mu się podoba. ;] W przypadku Firefoksa byłem istotnie przyzwyczajony do przycisku zamykania ostatniej zakładki, który “czyścił” ją, nie zamykając okna programu. W jednej z poprzednich wersji ta funkcjonalność niestety nie spodobała się twórcom i została nie wiedzieć czemu wyrzucona. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać, jak zrobić na przekór programistom z Mozilli i przywrócić stare zachowanie najlepszej z przeglądarek. ;]

Pomagałem ostatnio koledze w przepisaniu i uproszczeniu pewnego skryptu w języku PHP. Pomijam jakość samego kodu, która, mówiąc kolokwialnie, nie była zbyt wysoka. Wszystkie pliki które były w trakcie jego działania wstawiane przez różne wywołania funkcji:

js/^(include|require)(_once){0,1}\(\);$/

[include(), require(), include_once() i require_once(), taki mały żarcik ;]] miały rozszerzenie “.inc”, w związku z czym DreamWeaver, którego używaliśmy do edycji kodu, wyświetlał nam jedynie czarny tekst, który był mało czytelny. Jako, że zawsze staram się robić wszystko porządnie, od razu poszukałem rozwiązania problemu, ponieważ praca z nieczytelnym kodem to jedynie strata czasu, a jak wiadomo, czas to pieniądz, nawet, jeśli się pracuje za darmo. ;]