W kwestii obsługi sesji i rodzaju zapisywanych w niej danych programiści PHP dzielą się na dwa skrajne fronty: tych, którzy preferują zapis wyłącznie typów prostych i tych, którzy nie widzą problemu w trzymaniu w niej całych obiektów. Ja stoję murem za typami prostymi, ponieważ wydaje mi się bardziej optymalne zapisywanie tylko niezbędnych informacji, na podstawie których ewentualne obiekty można odtworzyć, pozwala to też na zmniejszenie obciążenia serwera, bo odczytanie sesji wymaga deserializacji [odserializowania? deserializowania? kolejne "ciężkopolskie" słowo...] i parsowania o wiele mniejszego pliku. Jakkolwiek byśmy jednak do tego nie podchodzili, dzisiejszy wpis także może być argumentem in plus dla zapisywania wyłącznie zmiennych typów prostych, ponieważ jak mówi stare programistyczne porzekadło: "Serializujesz obiekty [do sesji]? No to masz problem!". ;]