Pobieranie informacji z baz(y) danych to jedna z podstawowych czynności, jaką wykonujemy podczas tworzenia różnego rodzaju stron internetowych. Aby uzyskać potrzebne dane w zdecydowanej większości przypadków wystarczy proste zapytanie SQL [w przypadku Doctrine możemy też wykorzystać język DQL]. Niektóre przypadki wymagają jednak potrzeba bardziej ambitnej ekwilibrystyki, aby przygotować odpowiedni zbiór rekordów. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać jedną z możliwości biblioteki Doctrine - indeksowanie wyników zapytania według samodzielnie wybranego pola.

Framework symfony, jak praktycznie każdy na rynku ma swoje “smaczki”, które czasem umilają, a czasem bardzo utrudniają tworzenie kolejnych funkcji projektu - zamiast zająć się właściwą pracą musimy przeszukiwać strony manuala i “czeluści” Internetu, aby znaleźć Jedyną Słuszną (tm) drogę wykonania danego zadania. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać, w jaki sposób “dobrać się” do “niewyescape’owanych” danych [konia z rzędem temu, kto poda dobre polskie tłumaczenie tego terminu ;]] tablicy zamkniętej w kontenerze klasy sfOutputEscaperArrayDecorator.

Komponent formularzy frameworka symfony jest naprawdę bardzo potężnym narzędziem, pozwalającym na tworzenie zaawansowanych rozwiązań przetwarzających dane pochodzące od użytkownika na odpowiednią formę. O ile przetwarzanie formularza zazwyczaj sprowadza się do operacji na przesłanych do niego danych, o tyle czasem potrzebujemy innych, zawartych poza jego polami. W dzisiejszym wpisie chciałbym pokazać, w jaki sposób przekazać te dodatkowe dane do klasy naszego formularza. Zapraszam do lektury.

Pisząc framework będący tematem pracy inżynierskiej w pewnym momencie musiałem zmierzyć się z problemem wyświetlania i formatowania przyjaznych komunikatów o błędach wykonania. Przyjaznych nie dla użytkownika, lecz dla programisty tworzącego stronę internetową, co trochę utrudniło problem, ponieważ wiadomości w stylu “strona jest chwilowo niedostępna” nie są zbyt informatywne. W dzisiejszym wpisie chciałbym się z Wami podzielić sposobem, w jaki udało mi się ten problem rozwiązać.

W pracy programisty czasem zdarzają się sytuacje, kiedy pomyłka nie wynika z niewiedzy ani braku doświadczenia osoby piszącej, ale zwykłego zagapienia się i postawienia “innego znaczka” w miejsce tego poprawnego. Tego typu błędy potrafią być bardzo uciążliwe, ponieważ wydaje nam się, że napisaliśmy wszystko poprawnie i bezskutecznie szukamy błędu wpatrując się w kilka linijek, które po prostu “muszą działać”. W dzisiejszym wpisie chciałbym przedstawić problem, który może utrudnić pracę, szczególnie, jeśli jesteśmy już zmęczeni i nie dostrzegamy wszystkich szczegółów na ekranie.

Podczas pisania kodu czasami natrafiamy na sytuację, gdzie potrzebne informacje znajdują się w mało wygodnym dla nas kontenerze. O ile tablice w języku PHP są jednym z najprostszych w wykorzystaniu kontenerów, jakie do tej pory widziałem, ciągłe wykorzystywanie konstrukcji $arr[‘sth’] potrafi zmęczyć nawet bardzo wytrwałego programistę. W dzisiejszym wpisie chciałbym przedstawić dwie techniki pozwalające na uniknięcie tego typu utrudnień.

Dzisiaj znowu sobie ponarzekam na PHP, bo znowu odkryłem pewną bardzo dziwną “funkcjonalność” tego języka. Jak wszyscy wiemy udostępnia nam on konstrukcję array(), dzięki której możemy tworzyć dowolne zbiory danych, znane w programowaniu jako tablice, lub, wśród programistów PHP - jako arraye [wym. “araje” ;]]. Okazuje się, że w tak “dowolnej” konstrukcji, niestety nie wszystko jest “dowolne”, a już na pewno nie typy danych, które mogą być używane jako indeksy.

Ten pomysł “wisiał” na mojej liście rezerwowej przez dosyć długi czas, czekając na dobrą okazję do podjęcia tematu. Ze względu na to, że zwykle dzielę się z Wami rozwiązaniami napotkanych przeze mnie błędów / problemów, stwierdziłem, że czas na “coś nowego” - coś, co przynajmniej raz na jakiś czas przełamie schemat. Dzisiejszy wpis będzie więc całkowicie poświęcony pewnej ciekawej funkcjonalności, która może dość istotnie ułatwić obsługę skryptów.